سه اصل برای بی طرفانه ترین قضاوت

به گزارش شفا آنلاين،در این معادلات  دوست داشتن به معنی متمرکز کردن احساس محبت، فداکاری وگذشت است که مقدمه‌ای به منظور فراهم کردن شرایط لازم برای ایجاد زندگی بهتر برای خود و دیگران از جمله همسر و فرزندان مورد توجه قرار می‌گیرد و اصلی جداناپذیر از زندگی هر مادری محسوب می‌شود.

این رابطه به شکلی است که اگر توانایی علاقه‌مندی و انگیزه دوست داشتن در انسان شکل نگیرد احساس امید به آینده معنی و مفهوم خاصی نخواهد داشت. علاوه بر این با داشتن ظرفیت دوست داشته شدن به‌عنوان نمادی از جلوه‌های زیبایی و بخشش، هر زنی می‌تواند به مظهری از شادابی و سرزندگی تبدیل شود. پرسش اصلی در این رابطه شاید نحوه ارزیابی حرکت رشد و شکل‌گیری این احساسات باشد که درک رشد این مسأله کمک شایانی به رشد این احساسات می‌کند.

انسان در زندگی خود پیوسته به کمک سه اصل به قضاوت خود می‌نشیند و شادابی و امید به زندگی را تقویت یا تضعیف می‌کند این سه اصل شامل اصل مقایسه با دیگران، اصل رابطه پیوند با دیگران و در نهایت اصل رضایت درونی است.در رابطه با اصل مقایسه با دیگران، افراد همواره شرایط و وضعیت خود را با دیگران مورد مقایسه قرار می‌دهند و هدفمندی و کسب موفقیت در زندگی طبق این نیاز مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در این رابطه ملاک‌های مقایسه را در برخی مواقع فرد و در بسیاری از موارد دیگران و جامعه‌ای که فرد در آن زندگی می‌کند و با آن در ارتباط است تعیین خواهد کرد و این ملاک‌ها ممکن است مادی، معنوی یا تلفیق‌های مختلفی از آن‌ها باشد.

 ملاک‌های معنوی از ارزش‌های درونی و دیرپا شکل می‌گیرند و از قدرت تأثیرگذاری بیشتر و عمیق‌تری برخوردار هستند. البته ارزش‌های مادی زود بازده و در دوره‌های زمانی خاص خود نورافشانی می‌کنند و در صورت انقضا و نبودن سازگاری فرد با تبعات آن منبع استرس و فشار فوق‌العاده‌ای را ایجاد می‌کنند که تأثیر آن به خانواده فرد هم منتقل می‌شود. لازم به ذکر است بخش‌هایی از دوره شادکامی و امید به زندگی در مقاطع مختلف در این بخش جای می‌گیرد.

در رابطه با پیوند با دیگران، مقیاس ما روابط صمیمی و دوستانه و تبادل عشق و محبتی است که هر یک از ما با دیگران برقرار می‌کنیم. اصل دوست داشتن و دوست داشته شدن به میزان زیادی در این بخش از روابط فردی با دیگران متجلی می‌شود، هر چند که ممکن است این احساس متأثر از تبعات دوعامل دیگر باشد.

در رضایت درونی هر انسانی در مقابل خود و «من درون» قرار می‌گیرد. در این حالت احساس افتخار، شرافت، هویت، آراستگی و پذیرش خود، نقش بارزی در رابطه با برداشت از خود ایفا می‌کند. این اصل از آن جهت اهمیت ویژه‌ای دارد که فرد را در مقابل خود قرار می‌دهد نه آنچه در بیرون ایجاد می‌شود.موفقیت و شکست جزو اصول اولیه زندگی انسانی است همان‌طور که برقراری روابط مناسب یا نامناسب با دیگران اجتناب‌ناپذیر است ولی آنچه قابل کنترل است روش معنی بخشی به زندگی و احساسی است که نسبت به خود داریم.

با این تفاسیر بدیهی است کنترل توقعات در محدوده‌ای مناسب برای کسب موفقیت‌های رو به رشد و ایجاد شادابی و سرزندگی با حفظ مظاهر زیبایی در حد سالم و هنجار، هیجان‌های منفی را کنترل می‌کند و افسردگی و اضطراب را به حداقل می‌رساند.